
พี่เขยกับน้องเมีย...(เรื่องจากชีวิตจริง เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่มีครอบครัว)
ดิฉัน แต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2534 และได้อยู่กินกับสามีด้วยดีจนมีลูกสาวและลูกชายอย่างละคน ชีวิตก็มีความสุขดี มีรถยนต์ มีบ้านในเนื้อที่ 24ตารางวาบนถนนแจ้งวัฒนะ ดิฉันมีน้องสาว 1 คน เค้าไปได้สามีที่มีเมียหลวงอยู่แล้วตอนหลังเค้าเลิกกัน เขามาหาดิฉันดิฉันก็ให้น้องสาวมาอยู่ด้วยกันแต่ว่ามาคนเดียวนะคะส่วนลูกๆ อยู่กับสามีเขา
น้องสาวมา อยู่กับดิฉันได้หลายปีจนมาวันหนึ่งหัวใจดิฉันเกือบสลาย คือสามีดิฉันจะเลิกงานเวลา 24.00 น. และในเวลา 00.45 น. ดิฉันได้ยินเสียงรถของสามีมาถึงบ้านแล้วแต่ดิฉันหลับต่อ มาก็ตกใจตื่นตอนตี 2 กว่านิดหน่อย ไม่เห็นสามีนอนอยู่ จึงลุกขึ้นไปดูที่ห้องลูกๆ ก็ไม่มี ในห้องน้ำก็ไม่มี ใจฉันหายวาบรีบลงมาที่โซฟาข้างล่างก็ไม่มี รถยนต์ก็จอดอยู่แต่สามีดิฉันไปไหน มองที่ประตูบ้านก็ใส่กลอนอยู่
ดิฉันหัวใจเต้นแรงมาก เหลืออยู่ห้องเดียวคือ...ห้องน้องสาว..ของดิฉัน ดิฉันเดินไปเปิดไฟจนสว่างทั่วบ้าน หัวใจเต้นแรงผิดปกติอยากจะเป็นลม แล้วมองไปที่ห้องของน้องสาวแล้วพยายามตั้งสติคิดในใจว่า ถ้าเขาเดินออกมาจากห้องนั้นดิฉันจะทำอย่างไร ดิฉันนั่งมองประตูห้องของน้องสาวน้ำตาก็ไหล นึกในใจ ว่า จะทำอย่างไร ? เราจะทำอย่างไรดี ลูกก็ยังเล็กดิฉันตัดสินใจ ? เลิก ? ยังไงก็ต้องเลิกแล้วให้เขาไปอยู่กับน้องสาวที่อื่นส่วนดิฉันจะอยู่กับลูกๆ คือจะยกสามีให้น้องสาวไป ถ้าเขารักกัน
จนประมาณ ตี 3 กว่าๆ ดิฉันนึกในใจว่าถ้าดิฉันโทรฯ เข้ามือถือเขาแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ต้องดังออกมาจากห้องน้องสาวแน่ๆเลย เป็นไงเป็นกันดิฉันตัดสินใจโทรฯแล้วก็ติดจริงๆ ค่ะ ใจดิฉันเต้นแรงจนเกือบหลุดออกมาข้างนอก ดิฉันยืนอยู่หน้าห้องน้องสาว....แต่เอ๊ะไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังออกมาจากใน ห้องของน้องสาวเลยแต่โทรฯ ติด แล้วเขาอยู่ไหน ?? ฮัลโหล ? เธออยู่ไหน ? ดิฉันตวาด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ก็นอนอยู่ในรถสิ ..... อีบ้า ……รู้ทั้งรู้ว่าวันนี้กูจะกลับดึกยังเสือกล็อคประตูบ้านอีก ยุงก็กัด...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น